Vulgata

Prima autem sabbatorum, valde diluculo venerunt ad monumentum portantes, quae paraverant, aromata.

Et invenerunt lapidem revolutum a monumento;

et ingressae non invenerunt corpus Domini Iesu.

Et factum est, dum mente haesitarent de isto, ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti.

Cum timerent autem et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas: "Quid quaeritis viventem cum mortuis?

Non est hic, sed surrexit. Recordamini qualiter locutus est vobis, cum adhuc in Galilaea esset,

dicens: "Oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum et crucifigi et die tertia resurgere"".

Et recordatae sunt verborum eius

et regressae a monumento nuntiaverunt haec omnia illis Undecim et ceteris omnibus.

Erat autem Maria Magdalene et Ioanna et Maria Iacobi; et ceterae cum eis dicebant ad apostolos haec.

Et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista, et non credebant illis.

Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum et procumbens videt linteamina sola; et rediit ad sua mirans, quod factum fuerat.

Et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum, quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Ierusalem nomine Emmaus;

et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus, quae acciderant.

Et factum est, dum fabularentur et secum quaererent, et ipse Iesus appropinquans ibat cum illis;

oculi autem illorum tenebantur, ne eum agnoscerent.

Et ait ad illos: "Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes?". Et steterunt tristes.

Et respondens unus, cui nomen Cleopas, dixit ei: "Tu solus peregrinus es in Ierusalem et non cognovisti, quae facta sunt in illa his diebus?".

Quibus ille dixit: "Quae?". Et illi dixerunt ei: "De Iesu Nazareno, qui fuit vir propheta, potens in opere et sermone coram Deo et omni populo;

et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotes et principes nostri in damnationem mortis et crucifixerunt eum.

Nos autem sperabamus, quia ipse esset redempturus Israel; at nunc super haec omnia tertia dies hodie quod haec facta sunt.

Sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos, quae ante lucem fuerunt ad monumentum

et, non invento corpore eius, venerunt dicentes se etiam visionem angelorum vidisse, qui dicunt eum vivere.

Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum et ita invenerunt, sicut mulieres dixerunt, ipsum vero non viderunt".

Et ipse dixit ad eos: "O stulti et tardi corde ad credendum in omnibus, quae locuti sunt Prophetae!

Nonne haec oportuit pati Christum et intrare in gloriam suam?".

Et incipiens a Moyse et omnibus Prophetis interpretabatur illis in omnibus Scripturis, quae de ipso erant.

Et appropinquaverunt castello, quo ibant, et ipse se finxit longius ire.

Et coegerunt illum dicentes: "Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est iam dies". Et intravit, ut maneret cum illis.

Et factum est, dum recumberet cum illis, accepit panem et benedixit ac fregit et porrigebat illis.

Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum; et ipse evanuit ab eis.

Et dixerunt ad invicem: "Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum loqueretur nobis in via et aperiret nobis Scripturas?".

Et surgentes eadem hora regressi sunt in Ierusalem et invenerunt congregatos Undecim et eos, qui cum ipsis erant,

dicentes: "Surrexit Dominus vere et apparuit Simoni".

Et ipsi narrabant, quae gesta erant in via, et quomodo cognoverunt eum in fractione panis.

Dum haec autem loquuntur, ipse stetit in medio eorum et dicit eis: "Pax vobis!".

Conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre.

Et dixit eis: "Quid turbati estis, et quare cogitationes ascendunt in corda vestra?

Videte manus meas et pedes meos, quia ipse ego sum! Palpate me et videte, quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me videtis habere".

Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et pedes.

Adhuc autem illis non credentibus prae gaudio et mirantibus, dixit eis: "Habetis hic aliquid, quod manducetur?".

At illi obtulerunt ei partem piscis assi.

Et sumens, coram eis manducavit.

Et dixit ad eos: "Haec sunt verba, quae locutus sum ad vos, cum adhuc essem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia, quae scripta sunt in Lege Moysis et Prophetis et Psalmis de me".

Tunc aperuit illis sensum, ut intellegerent Scripturas.

Et dixit eis: "Sic scriptum est, Christum pati et resurgere a mortuis die tertia,

et praedicari in nomine eius paenitentiam in remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Ierusalem.

Vos estis testes horum.

Et ecce ego mitto promissum Patris mei in vos; vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtutem ex alto".

Eduxit autem eos foras usque in Bethaniam et, elevatis manibus suis, benedixit eis.

Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis et ferebatur in caelum.

Et ipsi adoraverunt eum et regressi sunt in Ierusalem cum gaudio magno

et erant semper in templo benedicentes Deum.