Vulgata
Psalmi, CAPITULUM 62
Magistro chori. Secundum Iduthun. PSALMUS. David.
In Deo tantum quiesce, anima mea, ab ipso enim salutare meum.
Verumtamen ipse refugium meum et salutare meum, praesidium meum; non movebor amplius.
Quousque irruitis in hominem, contunditis universi vos tamquam parietem inclinatum et maceriam depulsam?
Verumtamen de excelso suo cogitaverunt depellere; delectabantur mendacio. Ore suo benedicebant et corde suo maledicebant.
In Deo tantum quiesce, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea.
Verumtamen ipse Deus meus et salutare meum, praesidium meum; non movebor.
In Deo salutare meum et gloria mea; Deus fortitudinis meae, et refugium meum in Deo est.
Sperate in eo, omnis congregatio populi, effundite coram illo corda vestra; Deus refugium nobis.
Verumtamen vanitas filii Adam, mendacium filii hominum. In stateram si conscendant, super fumum leves sunt omnes.
Nolite sperare in violentia et in rapina nolite decipi; divitiae si affluant, nolite cor apponere.
Semel locutus est Deus, duo haec audivi: quia potestas Deo est,
et tibi, Domine, misericordia; quia tu reddes unicuique iuxta opera sua.